poniedziałek, 31 stycznia 2011

Mój apel



Dzisiaj, kiedy wyszedłem z Helisem na spacer, zobaczyłem nowy bilbord.  Wreszcie zniknęła wrzeszcząca nienawiścią propaganda partyjna, a w jej miejscu pojawiło się szlachetne hasło.

Wałbrzyskie hospicjum jest jedyną placówką tego typu działającą na terenie miasta.  Prawie w całości utrzymuje się z pieniędzy otrzymanych od darczyńców.

Nie zapomnijmy o osobach, które oczekują od nas pomocy,
zmagają się ze śmiertelną chorobą.  

Przyczyńmy się do tego, by każdą godzinę Ich życia wypełnić naszą troską i darem serca.

Najczęściej ich głos jest mało, albo wcale niesłyszalny. Odchodzą w ciszy, często zostawiając dzieci, które potrzebują szczególnej troski, jak ta dwójka z bilbordu.


Czyniąc dobro, naprawiamy ŚWIAT!


Prawdopodobnie mój post nie zostanie przeczytany, ale WIEM NA PEWNO, że energia w nim zawarta, ma odpowiednio dużą moc, która dodatkowo została wzmocniona szczerą, intencyjną medytacją.


Ez[o]

5 komentarzy:

  1. Ja przeczytałam Edwardzie i myślę, że wśród nas jest dużo osób z sercem na dłoni i nieobojętnych na krzywdę.. i oby więcej takich akcji.

    OdpowiedzUsuń
  2. Droga Olu.
    Dziękuję Ci za to, że zechciałaś odwiedzić mnie na stronie i wsparcie. Tradycyjnie 1 procent z podatku przekazuję na hospicja. Jeden raz zdarzyło się, że przekazałem pieniądze na klub kolarski, ale już więcej tego nie zrobię!
    Olu, mam takie ,,szczęście", że zdarza mi się pozostać samemu na placu boju. Dlatego każde wsparcie jest da mnie cenne.
    Pozdrawiam Cię serdecznie. :)))

    ez[o]

    OdpowiedzUsuń
  3. Edwardzie-jestem za wsparciem 1% na szlachetny cel. Reki.

    OdpowiedzUsuń
  4. Edwardzie - mój przyjaciel od lat pracuje w hospicjum w Łodzi - i pomimo że to młody człowiek nosi olbrzymi smutek w oczach, dzwoni do mnie zawsze gdy któreś z jego podopiecznych umiera. "Zbyt wielu, zbyt wielu..." stwierdził ostatnio gdy troje zmarło w ciągu tygodnia. I na tym skończę.

    OdpowiedzUsuń
  5. Droga Aniu.
    i Wszyscy, co się podzielili uwagami.
    Kochani.

    Wyznam Wam szczerze. Codziennie przechodzę obok tego bilbordu. Za każdym razem, ściska mnie w gardle, widząc twarze tych smutnych, zatroskanych dzieci. Ten obrazek zostanie przed moimi oczami na bardzo długo.

    Pozdrawiam Was Kochani.

    ez[o]

    OdpowiedzUsuń