niedziela, 18 listopada 2012

Wibrujący Świat



Wibracje towarzyszą nam na każdym kroku, ale (niestety) większość ludzi nie przykłada do tego zjawiska większej wagi, ponieważ są oni zajęci innymi ważniejszymi (według nich) sprawami, chociażby pracą zawodową, "zdobywaniem" pieniędzy, których deficyt coraz bardziej odczuwają. Zdarzają się także ignoranci, a ci z kolei o wibracjach nie słyszeli i... nie chcą słyszeć, ale na szczęście są oni w zdecydowanej mniejszości.       
                    
Nie trzeba znać się na elektryczności, by korzystać z pralki czy żelazka; niekoniecznie trzeba być elektronikiem, żeby dobrze radzić sobie z obsługą komputera. Podobnie jest z wibracjami. Korzystamy z nich niemal w każdej chwili, są one wszechobecne, ale jak wspomniałem wcześniej, nie zaprzątamy sobie nimi głowy, pozostawiamy ten problem fizykom (w pewnej części), fizykoterapeutom i innym "dziwnym ludziom", do których zaliczani są także ezoterycy. Uważam, że nie sposób zajmować się zgłębianiem nauk tajemnych bez wiedzy o energiach - wibracjach. Każdy ezoteryk pracuje z nimi na co dzień, dlatego pisanie o nich na moim blogu z jednej strony jest w pełni uzasadnione, z drugiej zaś - może okazać się zbyt ogólnikowe dla "znawców tematu", z czym zresztą w pełni się zgadzam. Niemniej postanowiłem poświecić energiom (wibracjom) przynajmniej dwa, a być może trzy posty, z czego pierwszy potraktuję, jako bardzo ogólne, osobiste przemyślenia.  

Każdy człowiek, który "zagościł" na Ziemi, ma z góry przypisane zadania do wykonania, które można potraktować, jako rodzaj misji. Oczywiście może je korygować - zmieniać tzw. "zabarwienie kosmiczne". Można powiedzieć, że każdy z nas w pewnym stopniu ma wpływ (energetyczny) na otocznie, ale nie możemy zapominać, mieć świadomość, że z zewnątrz w naszym kierunku płyną energie, co w pośredni sposób wpływa na nasze życie - na nasze postawy i zachowania. Jesteśmy połączeni tysiącami niewidzialnych nitek ze wszystkim, co nas otacza, poczynając od drobnych elementów przyrody, takich jak krzewy, ptaki, zwierzęta, a kończąc na planetach, czyli na Kosmosie, który według astronomów, ciągle rozwija się i powiększa. W tym momencie pomijam ważny fakt, że my, jako homo sapiens, posiadamy rozum, którego nie posiadają wspominane przeze mnie elementy przyrody, ale łączy nas jedno, wszyscy jesteśmy nadajnikami i zarazem odbiornikami energii, które mogą być nam przyjazne, bądź wrogie - destrukcyjne. Niektórych wibracji płynących do nas często niezauważany - są bardzo subtelne, inne z kolei są bardziej wyraziste, a niektóre (te szkodliwe) wręcz ordynarne 

Każdego z nas można określić, jako "pyłek" w Makrokosmosie; jesteśmy poddawani ciągłym wpływom (energiom) płynącym z innych planet, o czym najlepiej wiedzą znawcy tematu - astrolodzy. Astronomia jest jedną z wielu nauk przyrodniczych, co do tego nikt nie ma wątpliwości, ale kiedy naukowcom przychodzi opowiedzieć się, potwierdzić fakt, że astrologia jest także nauką, wtedy zaczynają rodzić się wątpliwości, pojawiają się przysłowiowe "schody". Wszystkich uczonych-sceptyków można byłoby odesłać do źródeł historycznych, z których jednoznacznie wynika, że astrologia była przed wiekami liczącą się dziedziną nauki, z której dobrodziejstw korzystano na co dzień. Nawet osoby sceptycznie nastawione do astrologii nie mają wątpliwości, że Księżyc - najbliższa nam planeta, ma wpływ na "ziemskie" życie. Energie, które emituje Księżyc, w różnych jego fazach (kwadrach) mogą wspomagać, stymulować, bądź być przyczyną niekorzystnych zjawisk na Ziemi. Energie księżycowe mają wpływ nie tylko na organizmy żywe - ludzi, zwierzęta, na ich zdrowie, lecz wpływają także, na jakość codziennych domowych prac (mycie okien, sprzątanie, pranie, zbieranie ziół). Myślę, że można jeszcze spotkać na wsi gospodynie, których wiedza na ten temat jest wystarczająca i potrafią ją wykorzystać w praktyce. Chociaż, kto wie... Tu mógłby cennym okazać się głos znawców folkloru. By zakończyć ten "kosmiczny" wątek, podam dwa przykłady, które są kolejnym potwierdzeniem, że energie (wibracje) pozaziemskie mają wpływ na nasze życie. Otóż, na Słońcu, praktycznie cały czas wybucha materia, co w wypadku wzmożonej aktywności tego zjawiska, mogą one spowodować na Ziemi zakłócenia łączności radiowej, energetycznej, telefonicznej oraz wpłynąć niekorzystnie na zdrowie ludzi z problemami kardiologicznymi. W 1968 roku przeleciała obok Ziemi kometa Halley'a, która narobiła trochę energetycznego bałaganu. Między innymi nastąpiły zakłócenia, o których piszę w poprzednim zdaniu. 



Każdy organ naszego ciała wibruje na swój (szczególny) sposób, co radiesteci usystematyzowali i określają w jednostkach, które noszą (trochę dziwną) nazwę - "seria liczbowa". Nietrudno domyśleć się, że wibracja chorego organu odbiega od "normy". Proces leczenia, to nic innego jak przywrócenie chorego organu do stanu równowagi. Na proces skutecznego leczenia składa się wiele czynników, ale nie ma miejsca na ich omawianie. Jedną z niekonwencjonalnych metod leczenia jest radiestezja, która przez środowiska medyczne jest krytykowana i uznawana za nieskuteczną, czy wręcz szkodliwą. Cytuję słowa Zbigniewa Królickiego, który w swojej książce "Radiestezja zdrowia" pisze: W medycynie naturalnej istnieje powszechne przekonanie, że organizm człowieka "krzyczy" energetycznie, zanim wystąpią objawy choroby fizycznej. Ten "krzyk" trzeba tyko usłyszeć!         
  
Dodam, jako ciekawostkę, że cząsteczki DNA wibrują niewyobrażalnie szybko, z częstotliwością ponad czterdzieści miliardów w ciągu jednej sekundy.  




Teraz postaram się spojrzeć na wibracje oczami ezoteryka. Oczywiście, nie przypisuję sobie żadnych ezoterycznych tytułów, wszak jestem na etapie poznawania nauk tajemnych dopiero od siedemnastu lat. 

Na początku posta napisałem, że niektóre wibracje są bardzo subtelne, prawie niezauważalne. Nietrudno domyśleć się, że do nich można zaliczyć te wibracje, jakie powstają między dwojgiem ludzi, których łączy uczucie, nazywane przez jednych miłością, inni z kolei określają je chemią miłości. Z bardziej wyrazistymi wibracjami, które można określić jako "werbalne", spotykamy się najczęściej. Każde wypowiedziane słowo zaczyna żyć, funkcjonować (wibrować), wypełniać Kosmos, a co za tym idzie - ma siłę sprawczą, dlatego zwracajmy baczną uwagę na to, co mówimy. Język "ulicy" często jest ordynarny, by nie powiedzieć chamski, przez co tworzy się coś w rodzaju "śmietnika energetycznego".  W tym, co piszę nie ma żadnej przesady. Negatywne wibracje zalegają stadiony, szpitale, zakłady karne, cmentarze, a także miejsca zgromadzeń, na których najczęściej ludzie wyrażają swoje niezadowolenie, które przeradza się w agresję. W tych miejscach nie powinny przebywać małe dzieci, które chłoną złe energie niczym gąbka. Pozytywne wibracje, wręcz kształtujące nasze wnętrze - duszę, stanowią dźwięki instrumentów muzycznych. Stąd moja rada. Spędzajmy jak najwięcej czasu w salach koncertowych i słuchajmy muzyki, którą lubimy. Kiedyś bizneswoman, pani w średnim wieku zapytała mnie, czy słuchanie muzyki jazzowej wpływa pozytywnie "na ducha"? A dlaczego by nie? Niezwykle silne wibracje powstają podczas intonowania wszelkiego rodzaju mantr. Myślę, że większość katolików nie zdaje sobie sprawy, że modlitwa "Ojcze nasz" to także rodzaj (dłuższej) mantry. Ich niewiedza jest w pełni usprawiedliwiona, ponieważ księża uważają mantry za "coś", co kojarzy się z okultyzmem.   

Ważną kwestię stanowi tzw. wampiryzm energetyczny. Być może niejeden człowiek nie zdaje sobie sprawy, że jest... wampirem energetycznym. Być może niejeden człowiek nieświadomie staje się ofiarą wspomnianego wampira. Przeglądając w Internecie blogi spotykam się z tym zjawiskiem dość często. Z treści postów wynika, że ludzie, którzy mianują się ezoterykami, dość często wplątują się w pajęczyny wampiryzmu. Mnie przytrafiło się jeden raz, że starsza pani próbowała zrzucić z siebie wszystkie problemy rodzinne na mój bark. Wcześniej poprosiła mnie o spotkanie, podczas którego spytała mnie, w jaki sposób mogłaby skutecznie rzucić klątwę na... swojego męża! Usłyszała ode mnie krótki, ale treściwy wykład, który mam nadzieję zniechęcił ją do stosowania tak wyrafinowanych metod zemsty.  

Ze względu na rozległość tematu, z czystego obowiązku przypomnę, że kamienie ozdobne posiadają niezwykle silne wibracje, które są wykorzystywane przy różnego rodzaju rytuałach magicznych, są chętnie noszone przez ludzi, jako amulety bądź talizmany, które mają chronić właściciela przed różnego rodzaju zagrożeniami, złymi siłami. Należy pamiętać, że kupiona "ochrona" nie zawsze spełnia swoje zadanie. 





Na zakończenie tego posta pozwolę sobie na smutną refleksję, o czym już kiedyś pisałem. Dzięki Internetowi mogę zaistnieć, wyrazić swoje spostrzeżenia, wątpliwości dotyczące nauk tajemnych. Nie uważam siebie za ezoteryka, o czym wspominałem wiele razy. Zadaję sobie pytanie: Jak to możliwe, że w kraju, gdzie nauki tajemne były do niedawna w przysłowiowych powijakach, na dzisiejszy dzień w Internecie i telewizji widzimy tyle wróżek, "doradców duchowych" - jak sami siebie określają? Chcę jedynie przypomnieć, że praca dywinacyjna to trudne i zarazem ciężkie zajęcie. A dlaczego? Tarocista musi energetycznie połączyć się z klientem niewidzialną nicią i nawiązać kontakt z kartami (z Duchem Tarota), a te usłuchają tylko prawdziwego tarocistę i przekazują do jego podświadomości czytelny i prawdziwy przekaz. Należy zadać sobie pytanie: "Czy przysłowiowa skórka jest warta wyprawki?" Każdy pytający pozostawia na tarociście swój osad - brud energetyczny, z którego wróżbita musi się oczyścić. Często nie jest w stanie zrobić to samemu, musi prosić o pomoc osobę kompetentną z zewnątrz, żeby dokonała oczyszczenia. Tarot jest niezwykłym magicznym narzędziem, które jest mocno energetycznie związane ze swoim właścicielem. 

Dość często, w miarę wolnego czasu "zaglądam" na strony ponad dwudziestu blogów, na których znajduję wiele ciekawych artykułów, głównie ezoterycznych, z których całymi garściami, za darmo czerpię wiedzę. Być może dlatego, by nie stać się dłużnikiem - w miarę moich skromnych możliwości pomagam innym.


 
Myślę, że nie zdradzam tajemnicy, pisząc, że od pewnego czasu mój Przyjaciel Mirek G. jest "nieetatowym" korektorem tekstów na moim blogu, za co serdecznie dziękuję. Razem pracowaliśmy przez wiele lat w Drukarni Naukowej w Warszawie. Nasze drogi rozeszły się. Cieszy mnie, że po wielu latach "ciszy", ponownie nasza przyjaźń odżyła i ma się bardzo dobrze.  


ez[o]

czwartek, 1 listopada 2012

21.12.2012



Każdy z nas pamięta przynajmniej kilka dat związanych z wydarzeniami, jakie miały miejsce w naszym życiu, takimi chociażby jak - urodziny, ślub, czy w końcu przejście na "drugą stronę" - daty śmierci bliskich nam osób. Oczywiście historycy - badacze dziejów, to ludzie, którzy mają zakodowane w swoich głowach dziesiątki, czy nawet setki dat, na których między innymi opiera się ich wiedza. Ale nie o nich będzie mowa. 

Data, 21 dzień grudnia 2012 roku, jest znana zdecydowanej większości ludzi naszego Globu, jako tzw. (podkreślam - tak zwana) data końca świata. Dzień ten, jako dzień zagłady "funkcjonuje" w zbiorowej świadomości od dwóch, a może trzech lat. Jak do tej pory na przestrzeni wieków różnej maści prorocy - "przepowiadacze" ogłaszali wiele razy mający nastąpić koniec świata, którego przebieg był uzależniony od ich bardziej lub mniej bogatej wyobraźni. Niezależnie od wszystkiego, koniec świata oznaczał zagładę ludzkości, a nierzadko unicestwienie naszej planety - Ziemi, która według przepowiedni miała być wchłonięta przez tajemniczą "czarną dziurę", a innym razem miał nastąpić jej całkowity rozpad.  Najczęściej o tego rodzaju, strasznych rewelacjach ludzie dowiadywali się od... kapłanów, których wiedza z astronomii, astrologii była na odpowiednio wysokim poziomie, co potrafili sprytnie wykorzystywać dopuszczając się manipulacji skierowanej przeciwko często zbuntowanej, poddanej ludności. Podzielam pogląd niektórych ezoteryków, że czas jest wytworem człowieka, który go (czas) stworzył (nie odkrył), co z kolei było prostą drogą do powstania kalendarza. Oczywiście używam wielkiego uproszczenia, co może wywołać głosy krytyczne wśród znawców "tematu". Przykładowo, kończący się wiek - okrągła data, rodziła w głowach ówczesnych ludzi różnego rodzaju niepokoje, obawy, co do dalszych losów państwa czy Świata. Ale jak do tej pory Świat ma się nieźle i nic nie wskazuje, że może nastąpić nagły, niekorzystny zwrot, który mógłby doprowadzić, do tzw. końca świata. To jest moje osobiste zdanie, a dlaczego tak sądzę, o tym napiszę na końcu tego posta. 

Wspomniałem wcześniej, że mające nastąpić "końce świata", najczęściej zbiegały się z okrągłymi datami, rocznicami wielkich wydarzeń, ale tym razem jest inaczej, ponieważ opiera się on na kończącym się w tym roku Wielkim Cyklu Kalendarza Majów. 


Pozwolę sobie zacytować dwa fragmentu tekstów, których w Internecie jest niezwykle dużo, a dotyczą 21 dzień grudnia 2012 roku. Oto one:   

W 2012 roku Orion, Wenus i Mars mają ustawić się dokładnie tak samo, jak w roku 9792 przed naszą erą.  W wierzeniach starożytnych i mitologii tamten czas opisywany jest, jako wielki potop. Wtedy też miało dojść do zniszczenia Atlantydy. Jednak uczeni z zatopionego miasta przewidzieli katastrofę i część mieszkańców Atlantydy przeżyła katastrofę. Mieli osiąść w okolicach dzisiejszego Egiptu i Ameryki Północnej. (...) Ponoć w Egipcie, u stóp Sfinksa ukryte jest proroctwo wyjaśniające, co wydarzy się dokładnie 21 grudnia 2012. Koniec świata - Co nas czeka? [tytuł] 21 grudnia 2012 roku Słońce ma osiągnąć bardzo dużą aktywność, kolejne eksplozje na Słońcu będą wytwarzać bardzo silne pola magnetyczne, ponad 20 tysięcy razy większe niż pole magnetyczne Ziemi. W wyniku aktywności Słońca bieguny Ziemi odwrócą się, a nasza planeta zacznie kręcić się w odwrotnym kierunku. To wszystko ma nastąpić w czasie krótszym niż doba, co wywoła klęski żywiołowe - ogromne powodzie oraz fale tsunami. W dodatku przemieszczenie biegunów może wywołać zlodowacenie na obszarach dotąd gorących lub umiarkowanych. Wzmożone będzie także promieniowanie słoneczne.  
[SE.pl]

Gdzie ukryć się przed końcem świata? Zakładając najpopularniejszy scenariusz, czyli wystąpienie oceanów w związku z przebiegunowaniem ziemi, musimy sie liczyć z tym, że większa część miejsc zamieszkałych przez ludzi zostanie zatopiona. Oczywiście woda nie może pokryć 100% lądu. Niektóre masy górskie i terytoria bardzo mocno oddalone od mórz i oceanów na pewno mogą gwarantować schronienie. Przynajmniej przed wodą.  Tak więc, gdzie są te miejsca? Przede wszystkim w Afryce, co jest bardzo ciekawe. W końcu to kontynent, z którego wszyscy się wywodzimy, będzie dla nas też bezpieczną przystanią w czasie kataklizmu.
[Poradnik Na Koniec Świata]

Te dwa cytaty są niezwykle wymowne i można wyciągnąć z nich daleko idące wnioski. Oczywiście wszystko zależy od czytającego, jego podejścia do tematu. 



W Internecie powstały strony, które są poświęcone tylko i wyłącznie rzekomo zbliżającej się katastrofie, których autorzy prześcigają się w prezentowaniu wypowiedzi uczonych z całego świata, traktujące o 21 grudniu 2012 roku. Oczywiście, jak to bywa w środowisku uczonych, opinie na ten temat są krańcowo różne, od katastroficznych wizji końca świata, do łagodnych, niekiedy bardzo stonowanych wypowiedzi, wręcz asekuracyjnych, być może w obawie, że ucierpi ich prestiż. Do drugiej grupy należy zaliczyć pracowników rządowej agencji NASA, którzy wręcz apelują do ludzi, by zachowali spokój i rozwagę.

Oczywiście wydawcy książek nie próżnowali, zwietrzyli świetny interes - poszły w ruch maszyny drukarskie. W księgarniach można kupić książki o rzekomo zbliżającym się kataklizmie. Początkowo zainteresowanie nimi było dość duże, obecnie prawie żadne, o czym powiedziała mi pracownica jednej z księgarń, której jestem stałym bywalcem.  

Ostatnio daje się zauważyć dość powszechne zjawisko. Temat końca świata, zaczyna być traktowany przez całe środowiska w sposób ironiczny, groteskowy, by nie powiedzieć - satyryczny. My, Polacy kochamy świętowanie, dlatego sama myśl, że na trzy dni przed świętem Bożego Narodzenia mogłoby "coś" zakłócić nam biesiadę przy suto zastawionym stole, jest nie do zaakceptowania. 



Teraz już całkiem poważnie. Każdy wie, że całą "burzę", związaną z rzekomym końcem świata wywołał Kalendarz Majów. Nie będę rozpisywał się o nim w szczegółach, wystarczy wejść na strony internetowe, gdzie jest wiele informacji o Kalendarzu, często, jako uzupełnienie (wyjaśnienie) do publikacji o "końcu świata". Postaram się w sposób syntetyczny odnieść się do Kalendarza Majów.

W mojej (ezoterycznej) bibliotece, od wielu lat posiadam książkę, której tytuł przytoczę w całości: "Szamańskie praktyki współczesnych Majów - MĄDROŚĆ JAGUARA - Magia Kalendarza Majów". Autorem tej książki jest Kenneth Johnson. Książka ta została wydana (uwaga!) w 2002 roku, przez wydawnictwo "Filar". Niestety, książka po kilku dniach zaczęła się rozsypywać - wypadały z niej kartki, ponieważ była klejona a okładka miała miękką oprawę. Dzięki uprzejmości mojego Przyjaciela introligatora - Zbyszka, zyskała na wyglądzie, stała się małym "introligatorsko-wydawniczym arcydziełem".  



Korzystam z tej książki dość często, a szczególnie z astrologii Majów, która jest doskonałym uzupełnieniem do astrologii klasycznej, a także z wróżb Majów, które sprawdzają się w szczegółach, ale jest jedno ale... rytuały muszą być wykonywane z dużą starannością, co w ezoteryce jest niezwykle ważne.  

Pan Kenneth Johnson w "Mądrości Jaguara", w rozdziale 8 - Historyczne przepowiednie Majów, dość szczegółowo opisuje Wielką Rachubę, Cykl Katuna, by zakończyć ten rozdział opisem końca Wielkiego Cyklu, który przypada 21 grudnia 2012 roku. Zacytuję w całości ostatni akapit tego rozdziału, który powinien rozwiać wszelkie wątpliwości związane z tą datą. 

Jeśli koniec Wielkiego Cyklu oznacza cokolwiek, z całą pewnością nie oznacza rzeczywistej, fizycznej destrukcji planety. Oznajmia on śmierć staroświeckiego poziomu świadomości, który przestał zaspokajać potrzeby ludzkości. Koniec wszystkich starannie pielęgnowanych koncepcji na temat życia i wszechświata będzie z całą pewnością przeżyciem bolesnym i na pewno będzie miał dotkliwe reperkusje w sferze politycznej lub społecznej. Jednakże antyczne proroctwa równie wyraźnie obiecują narodziny nowego, bardziej oświeconego pola świadomości.  

Każdy ma prawo oceniać ten cytat według własnego uznania, w którym Autor dość jednoznacznie odnosi się do następstw - co czeka Świat po zakończeniu Wielkiego Cyklu. Słowa te znalazły się w książce wiele lat wcześniej, nim "rozpętała się" wrzawa o końcu świata.


W którymś z poprzednich postów pisałem na temat końca świata, co czynię po raz kolejny. Z ezoterycznego punktu widzenia, dzieło zniszczenia Ziemi w ciągu kilkunastu godzin byłoby dla mnie, co najmniej dziwne. Niezależnie, czy jest to Stwórca - Bóg, czy dla innych Uniwersum rządzące Kosmosem, nie poszłoby na tak daleko idący kompromis z ludźmi, żeby "załatwić problem" szybko i prawie bezboleśnie. Być może, analogia, jakiej użyję, może być dla niektórych osób nieodpowiednia, ale potwierdzająca moje obawy, że kara wobec ludzkości w postaci końca świata, jest mało prawdopodobna. Kara śmierci dla zbrodniarza jest mniej dotkliwa niż na przykład skazanie go na długie lata więzienia, bez możliwości wcześniejszego wyjścia na wolność. Jesteśmy, w pewnym sensie odbywającymi karę - spłacamy długi karmiczne, co przejawia się w rożny sposób. Nasilające się tornada, trzęsienia ziemi powodujące fale tsunami, powodzie i susze, nowe nękające ludzi dotąd nieznane choroby, nasilające się konflikty między narodami, a niekiedy wewnątrz państw waśnie etniczne, zamachy terrorystyczne, to wszystko samooczyszczanie się Ziemi, które ostatnio znacznie nasilają się. Wszystkie te zjawiska powodują olbrzymie straty materialne, które bledną, kiedy uświadomimy sobie jak wiele ludzi w nich ginie. 


Jestem przekonany, że dzień 21 grudnia okaże się dniem normalnym, takim jak inne dni, to znaczy nie obędzie się on bez wypadków na drogach, że mogą zamarznąć kloszardzi, że być może dowiemy się o kolejnym żołnierzu, który zginął na rzekomo "pokojowej misji" w Afganistanie, że na Świecie umrze tysiące osób, a jednocześnie ich miejsce uzupełnią nowi obywatele naszego Świata, ale nie staniemy się "ofiarami" przebiegunowania Ziemi, nie uderzy w Ziemię olbrzymi asteroid, czy inne kosmiczne ciało.


ez[o]