Przed trzema laty
napisałem posta o magicznych atrybutach, które chronią nas
przed wszelkimi nieszczęściami, urokami, złymi mocami, a nosił on tytuł Talizmany
i ... Wracam ponownie do tematu
związanego z amuletami, talizmanami i pentaklami, ponieważ obserwuję w życiu
codziennym wiele nieporozumień, jakie wokół nich narosło. Kilka dni temu
zapytałem młodą dziewczynę (barmankę w markecie), co oznacza "ów tajemniczy
znak" na jej piersiach. Odpowiedziała mi, że jest to pentagram, który jest
jej talizmanem. Dodała, że pentagram może być dobry, bądź zły. Nie potrafiła
wytłumaczyć mi, jaka jest między nimi różnica, dodała tylko, że jej pentagram
jest "dobry", ponieważ: "kupiła go u jubilera". Ciekawe,
nie powiem. Na odchodne, ostrożnie zapytałem, czy dokonała oczyszczenia
pentagramu, przed jego użyciem. Była zdziwiona, z lekkim zażenowaniem (a jednak) zapytała,
czemu to miałoby służyć?
Różnica między amuletem a talizmanem jest
zasadnicza, ale EWGIENIJ KOLESOW w swojej książce "Zasady magii" na str. 90 pisze, cytuję:
"Krzyż noszony na
szyi, łańcuszek z tarczą Dawida lub symbolem wiary, nadziei i miłości (krzyżykiem,
kotwicą i sercem), czy też znak Zodiaku bądź pierwsza litera imienia to
talizmany czy amulety? Szczerze? Jeden Bóg to wie. Podane powyżej określenia to
jedynie tradycja, a współcześnie oba te pojęcia w znacznym stopniu się
wymieszały".
Dużo w tym prawdy, ale tam gdzie jest to
możliwe, powinniśmy rozgraniczać - czym jest amulet a czym talizman. Odchodząc
na chwilę od tematu, przyznam, że razi mnie, kiedy ludzie (w tym dziennikarze
TV) mylą afisz z plakatem, co uważam za ignorancję.
Amulet - w tłumaczeniu z greckiego oznacza "odwracający
nieszczęście". Łacińskie amuletum
pochodzi od amoletum, czyli "środek
ochronny". Na str. 91 "Zasad magii" EWGIENIJ'A KOLESOW'A czytamy, cytuję:
Amulet (z łaciny amoliri -
oddający nieszczęście) - jest figurką z napisem lub po prostu sam napis
naniesiony na specjalnie dobrany przedmiot z zachowaniem wszystkich rytuałów. U
Żydów jest to na przykład mezuza -
karteczka z tekstem z Tory umocowana do drzwi, która ma przyciągać do domu
szczęście i odganiać złe duchy. Do amuletów zaliczamy także woreczki z ziołami,
skrypty ochronne*, pentakle itp.
_________________
* Skrypty ochronne - do
nich zaliczmy między innymi skrypty runiczne, tzn. odpowiednio dobrane kilka
run, mające wywołać odpowiednie, pozytywne skutki magiczne.
Mezuza
Mówiąc najogólniej, amulety są
przedmiotami, które posiadają magiczne właściwości - osłaniają i odwracają od
nas nieszczęścia i wszelkie złe moce, jakie są kierowane umyślnie (wampiryzm
energetyczny) bądź te, które sami ściągamy na siebie, często nieświadomie. Nie
powiem nic nowego, kiedy stwierdzę, że w dużej mierze ochronna moc amuletu jest
związana z jego kształtem (energia kształtu) oraz materiałem, z którego jest on
wykonany. Często do ich wykonania wykorzystuje się "wytwory" Matki
Natury - kamienie, kryształy, drewno, zioła itp. Szczególnymi
rodzajami amuletów są czarmy, do
których zaliczmy przedmioty współczesnej biżuterii, jakie można kupić u
jubilera - serduszka, delfinki itp. Automatycznie wyrobów tych nie możemy
traktować, jako amuletów, o czym będzie mowa nieco później. Czarmy mają chronić
swojego właściciela przed złem i rzecz jasna - przyciągać dobro. Tego rodzaju
"ochronę", jak wspomniałem, najczęściej kupujemy w sklepie. Tu
powinniśmy zdać się na własną intuicję, która podpowie, czy dany wyrób będzie
spełniał nasze "energetycznie" oczekiwania. Szczególnie przydatna okazuje się nasza
intuicja, kiedy kupujemy "magiczny przedmiot" dla drugiej osoby, jako
prezent. Zdarza się, że amulet ma spełnić jedno, bądź dwa konkretne zadania,
np. przyciągnąć partnera/partnerkę, by później spocząć gdzieś na dnie szuflady,
bądź zostać przerobiony na "coś nowego". Kupiony amulet w sklepie
ezoterycznym czy u jubilera, przed użyciem powinien być oczyszczony
energetycznie a następnie poddany rytuałowi wyświęcenia, który wzmocni jego
działanie.
Talizman. Znaczenie tego słowa wywodzi się z
arabskiego talisma, co oznacza "czarodziejskie
pismo". Talisam -
"wykonywać znaki podobne do czarnoksiężnika", lub też z greckiego taleo - "poświęcać" lub telesma - "przedmiot
poświęcony".
W odróżnieniu od amuletów, które
posiadają tylko właściwości ochronne, talizmany powstały po to, by wpływać na astralny świat i
wykorzystując swoje magiczne siły wzywać na pomoc jego mieszkańców.
Talizmany oprócz zewnętrznych wpływów mają leczyć choroby, zapewniać
długowieczność swojemu właścicielowi i zdobywanie bogactwa (?), szczęście, itp.
Podobnie jak amulety, także talizmany mają różny kształt i do ich wykonania
używa się całej gamy materiałów. Przybierają formę - bransolet, pierścieni,
medalionów, wisiorków, czy nawet breloków.
Prawdziwy talizman nosi się w ukryciu i nie pokazuje nikomu,
chroniąc go tym samym przed kontaktem z innymi ludźmi. Odmienny potencjał
drugiego człowieka może zatrzymać, bądź zakłócić funkcjonowanie znaku.
Niektórzy ezoterycy twierdzą, że każdorazowe dotknięcie talizmanu powoduje utratę
cząstki jego mocy, z czym trudno mi się zgodzić, ponieważ dotykanie -
bezpośredni kontakt, tworzy (energetyczne) więzi między talizmanem a jego
posiadaczem. Można to porównać do współpracy chorego człowieka z lekarzem, co gwarantuje
znacznie szybszy powrót do zdrowia. Talizman, jako "magiczny
przedmiot" nie może spełniać roli biżuterii, dodatku do ubioru, ponieważ
straci on swoją moc, stanie się zwykłym ozdobnikiem. Być może się mylę, ale
uważam, że odrzucenie strachu, silna wiara w moc "cudownego
przedmiotu", sprawia, że: "to, w co wierzysz -
będzie dla ciebie działało". Podkreślam - dla ciebie, a nie na ciebie. Zaczyna dziać się magia.
Podobnie jak w wypadku amuletów, gotowe talizmany
można kupić, ale przed użyciem muszą one być energetycznie oczyszczone, o czym
pisałem wcześniej. Jednak najcenniejsze są talizmany wykonane własnoręcznie,
chociaż nie jest to łatwe zadanie, często prawie niemożliwe do wykonania przez
osobę niewtajemniczoną z arkanami magii. Niemniej postaram się w kilku zdaniach
przedstawić podstawowe zasady, jakie obowiązują przy sporządzaniu talizmanu.
Przede wszystkim, należy wybrać
odpowiedni materiał, z którego będzie on wykonywany. Plastik i beton nie nadają
się do tego celu. Najlepsze są materiały pochodzenia naturalnego - skóra,
drewno, kamienie oraz metale, a w szczególności złoto, srebro, miedź.
Wspomniane przed chwilą kamienie (głównie ozdobne) posiadają wielką moc
uzdrawiania, dlatego często używane są do sporządzania talizmanów. Wystarczy
sięgnąć do fachowej literatury (a tej nie brakuje), by dla niedomagającego
ciała i duszy wybrać odpowiedni kamień, który posłuży do sporządzenia odpowiedniego
talizmanu. Przykładowo: ametyst - leczy choroby skóry, oczyszcza krew i
wzmacnia oczy; turkus - osłania przed urokami; howlit - dotlenia krew, wzmacnia
system krążenia, oczyszcza górne drogi oddechowe; cyrkon - wspomaga w
schorzeniach wątroby i podczas porodów. Na wybranym kamieniu powinno się
wygrawerować (bądź napisać) odpowiednie symbole, które spotęgują moc talizmanu.
Tu wymagana jest wiedza z zakresu astrologii, Kabały, czy innych nauk
ezoterycznych. Osoby obdarzone dobrą intuicją, są w stanie dobrać odpowiednie
symbole, które powinny znaleźć się na talizmanie. Nie należy przesadzać z
ilością symboli - lepiej mniej niż za dużo.
Osoba wykonująca talizman powinna być
wyciszona, uspokojona, wypoczęta. Należy uwzględnić wpływ Księżyca na
wykonywany talizman. Zasada jest prosta i logiczna. Na "rosnącym"
Księżycu należy wykonywać talizman, którego zadaniem jest wzrost, rozwój,
rozkwit; na "malejącym" Księżycu - wykonujemy talizman, który ma
stymulować zmniejszanie a nawet zanik (np. komórek nowotworowych). Podczas
nowiu i pełni Księżyca nie wykonujemy talizmanów; lepiej ten czas wykorzystać
do innych celów, np. na medytację.
EWGIENIJ KOLESOW w "Zasadach
magii", na str. 93 pisze, cytuję:
Po wykonaniu symbolu,
sigillum* i napisu na jedną bądź obie strony talizmanu, trzeba najpierw poćwiczyć na papierze, żeby
całość wyglądała estetycznie. (...) W ogóle praca nad talizmanem jest
analogiczna do tej z voltami**. Wykonując rytuał kręgu (pentagram, heksagram
itd.) nanieś symbole, sigillum* i napis na talizman. Jeśli chcesz zrobić
pentakl, starannie wpisz symbole w środek okręgu, potem wykonaj rytuał
wyświęcenia i inicjacji i wypowiedz potrójne zaklęcie (zwrot- prośba-wdzięczność)
i jeśli jest to niezbędne jedną z magicznych formuł. Jeśli talizman jest
imienny, czyli przeznaczony dla konkretnego człowieka, to koniecznie trzeba
napisać jego imię.
_______________
* Sigillum - linia łamana będąca symbolem
imienia, powstała z połączenia liter hebrajskich, pogrupowanych -
rozmieszczonych w pewien logiczny sposób, nazwany Kabałą dziewięciu pokoi.
** Volt - niewielka
magiczna figurka przygotowywana z naturalnego materiału, uosabiająca jakiegoś
człowieka, nad którym chce się wykonać pewne działania magiczne.
Pentakle - najdoskonalsze z talizmanów. Słowo
pentakl wywodzi się z łaciny od pentakl
i tacitus, co znaczy
"tajemny", czyli "tajemna natura", "tajemny
sens". Pentakle mogą być sporządzone z różnych materiałów, podobnie jak
amulety i talizmany.
O ile sporządzenie amuletu, czy chociażby
talizmanu "mieści się" w granicach możliwości osoby, której wiedza
ezoteryczna jest na średnim poziomie, o tyle wykonanie pentakla może nastręczyć
tej osobie wiele trudności. Mówiąc najogólniej, pentakle to domena osób
wtajemniczonych, ponieważ sam proces ich tworzenia jest skomplikowany. Są one
(pentakle) przygotowywane według ściśle określonych zasad (rytuałów) i pisze
się na nich w języku hebrajskim, greckim lub łacińskim. Na pentaklach, w
zależności od potrzeb, mogą znajdować się różnego rodzaju znaki: żywiołów,
Zodiaku, duchów planet, aniołów a nawet demonów. Kopiowanie i stosowanie
pentakli wykonanych przez inne osoby jest niedorzecznością, absurdem. Pod
piękną nazwą mogą skrywać się zwroty do złych mocy, demonów, może wywołać
wiele zamieszania, co można porównać do przysłowiowego "igrania z
ogniem".
Myślę, że nie będę posądzony o
kryptoreklamę, jeśli zarekomenduję pozycję, która traktuje o talizmanach. Mam
na myśli książkę Alexandre'a
Alexandr'a - "Tajemna Moc Talizmanów - Talizmany
Chrześcijan i Żydów". Książka ukazała się nakładem wydawnictwa Studio
Astropsychologii w Białymstoku. Książka zawiera ponad dwieście rysunków talizmanów
wraz z opisami.
Chcę podzielić się
refleksją związaną z krzyżem - symbolem chrześcijaństwa. Jak wiadomo, ludzie Kościoła
odżegnują się od amuletów, talizmanów, które uznawane są przez nich jako
"dzieło szatana". "Duszpasterze" ostrzegają swoje
"owieczki", przed zgubnym wpływem nauk tajemnych, utożsamianych z
magią. Dzieci przystępując do sakramentu pierwszej komunii oprócz tabletów,
komputerów i innych elektronicznych gadżetów, otrzymują (od chrzestnych) na
pamiątkę złoty krzyżyk, który jest poświęcany przez kapłana. Osobę naprawdę
gorliwie i szczerze wierzącą, zapytałem o cel poświęcenia "komunijnego
krzyżyka". Odpowiedź okazała się zgodna z moimi wcześniejszymi
przypuszczeniami. Oprócz, czysto symbolicznego znaczenia, poświęcony symbol chrześcijaństwa
ma chronić swojego posiadacza przed złem, niebezpieczeństwami, jakie czyhają na
każdym kroku. Krzyżyk w momencie poświęcania staje się magicznym przedmiotem,
podobnie jak amulet czy talizman. Dalsze losy
krzyżyka można z góry przewidzieć. Niewiele dzieci wykorzystuje ochronne moce,
jakie on posiada. Przeważnie rodzice tłumaczą dziecku, że krzyżyk może zgubić,
dlatego chowają go - znika w przepastnych szufladach komody wśród innych
drobnych przedmiotów. Po latach zaciera się pamięć o pamiątce, która często
zostaje przez nieuwagę wyrzucona wraz z innymi przedmiotami przy okazji
robienia porządków. Co pewien czas w mediach słyszymy o znalezionych złotych
precjozach na wysypisku śmieci. Pamiętajmy: jeśli o coś nie dbamy - tracimy to, żeby w przyszłości okazywać temu większą troskę. Dotyczy to nie tylko
przedmiotów, ale odnosi się także do uczuć, szacunku do okazywanego nam
dobra, pomocy, współczucia itp.
Omawiając temat amuletów, talizmanów i pentakli,
nie sposób pominąć milczeniem znaków o podobnym znaczeniu, stosowanych w innym
kręgu kulturowym - w hinduizmie i tantryzmie. Ze zrozumiałych względów
ograniczę się jedynie do przypomnienia, czym jest jantra [rysunek obok - Śri Jantra] i kawacza. Jantry są dość skomplikowanymi znakami
graficznym, przynajmniej tak są odbierane przez większość osób. Mówiąc najogólniej,
jantry prezentują boski pierwiastek w formie graficznej, w odróżnieniu od
mantry - intonowanej przez wiernych. Jantry wykonywane są głównie na papierze
(dawniej na liściach palmowych). Są doskonałym "materiałem" do
medytacji, pod warunkiem, że osoba medytująca potrafi "odczytać" zawarte
w jantrze symbole, znaki i formy geometryczne. Różnorodność i liczba jantr jest
dość duża. Część z nich jest ściśle powiązana z astrologią - z poszczególnymi
planetami. Wykonanie jantry z wielu względów jest procesem skomplikowanym,
dlatego podejmują się tego nieliczni. Jantry mogą być także
wykorzystywane, jako osobiste talizmany, podobnie jak kawacza.
Termin kawacza jest charakterystyczny dla wedyjskiej astrologii, znaczne
różniącej się od naszej - klasycznej, czy jak kto woli - europejskiej. Kawacza
są potężnymi (!) remediami na problemy w horoskopie konkretnego człowieka. Kawacza
to ochronne talizmany zawierające jantry planet, naniesione na podłużnej
srebrnej blaszce, noszone bezpośrednio na piersiach w formie medalika. Są
stosowane głównie jako środek zapobiegawczy, mogący zminimalizować złe reakcje
jakie są widoczne w horoskopie urodzeniowym nawet w 70%. Stworzenie kawacza
jest przedsięwzięciem niezwykle trudnym z dwóch względów. Po pierwsze, wykonać
je może osoba, która wedyjską astrologię ma opanowaną w stopniu doskonałym. Po
drugie, z tym remedium wiąże się szereg ograniczeń - wybraniem sprzyjających warunków, odpowiedniego momentu na jego wykonanie. Osoba,
która stała się właścicielem kawacza, powinna pierwszy raz założyć go na szyję w odpowiednim
czasie.
Być może, w przyszłości poświęcę
odrębnego posta tym niezwykłym ochronnym przedmiotom, co może okazać się
pomocne dla miłośników astrologii. Wiele aspektów z astrologii
wedyjskiej, mimo swej odrębności, można łączyć z astrologią klasyczną, czyniąc
ją bardziej praktyczną, o czym przekonuję się na co dzień.
Na zakończenie posta, dwie dość istotne uwagi:
Po pierwsze. Zachowajmy szczególną ostrożność przyjmując od kogoś
wszelkiego rodzaju "magiczne przedmioty". Nawet te, ofiarowane nam w najlepszej
wierze, mogą stworzyć wiele problemów. Często posiadają zakodowany program
- energie, które posiadał poprzedni właściciel, np. choroby. Należy takie
przedmioty, przed użyciem oczyścić energetycznie.
Po drugie. Zdarza się, że
nasz "magiczny przedmiot" pęka, rozpada się, bądź bezpowrotnie
gubimy go.
Niektórzy uważają to za zły omen. Takie podejście, według mnie jest
nieuzasadnione, wręcz szkodliwe. Znam to z autopsji. Przez kilka lat nie
rozstawałem się ze swoim amuletem - krzemieniem pasiastym. Zauważyłem, że wraz
z upływem czasu zmienia swoją barwę, staje się bardziej matowy, aż pewnego
dnia... ukruszył się jego fragment, a po kilku miesiącach amulet zniknął
bezpowrotnie, mimo, że pilnowałem go jak przysłowiowego "oka w
głowie". Można zadać pytania: Dlaczego kamień ukruszył się, wszak nie spadł z wysokości i wcześniej
nie widać było na nim żadnych pęknięć? Dlaczego zniknął bezpowrotnie? Uważam, że tak musiało się stać. Być może
przyjął "na siebie" dużą negatywną energię, która była skierowana
przeciwko mnie. A jego zniknięcie tłumaczę, może mało racjonalnie, ale w
ezoteryce często dzieją się różne, dziwne rzeczy. Uważam, że "misja"
mojego amuletu wygasła, stąd jego zniknięcie. Zmuszony byłem przygotować nowy
amulet, także z krzemienia pasiastego, ale tym razem nieco mniejszy, który
przechowuję przy sobie. Jak długo pozostanie przy mnie? Trudno przewidzieć.
Ez[o]